Piórem (gęsim) na papierze (czerpanym)

Jeszcze nie wszyscy się chyba przyzwyczailiśmy, ulegamy jeszcze do pewnego stopnia stereotypowi. Wydaje nam się bowiem, na podstawie obserwacji prowadzących do uogólnień, że dzieci najchętniej to tylko w smartfony by się gapiły dla zabicia swojej bezbrzeżnej nudy i dla pustej rozrywki. Tymczasem okazuje się, że entuzjastycznie wręcz podchodzą do „analogowych” i „staroświeckich” lekcji organizowanych przez naszą panią kustosz Małgorzatę Młynarską, na których to lekcjach zaznajamiają się m.in. ze sztuką pięknej kaligrafii i garną się do tego, by co najmniej rudymenty jej arkanów zgłębić. Mowa to największy wynalazek ludzkości, a pismo, jako narzędzie utrwalania mowy, w tym jego estetyczny wykwit, jakim jest kaligrafia, znajduje się zaraz na drugim miejscu podium. Oni jeszcze tego nie wiedzą, działają intuicyjnie, ale dorośli, wychowawcy, którzy uczyli się o tym na uniwersytetach, zdają sobie sprawę, jak takie ćwiczenia i zabawy stymulują rozwój intelektualny młodego człowieka. Kolejną grupą, która tego doświadczyła, byli dzisiaj uczniowie klasy piątej, szóstej i siódmej ze Szkoły Podstawowej w Chwalibożycach. Chwalimy ich, bo zarówno ich entuzjazm, jak i efekty pracy zasługują – nomen omen – na pochwałę.